Gestalt Therapie in Amsterdam.
Iets meer over gestalttherapie.
Belichaming.
In het dagelijks leven beschouwen we lichaam en geest vaak als afzonderlijke entiteiten, waardoor we de heelheid van ons wezen ontkennen. Ook je lichaam heeft een ‘wetenschap’. Zelfs de verstoten, ontregelde delen van ons lichaam, of de ziekten die we als een last ervaren, bevatten boodschappen.
In mijn praktijk richt ik me op het zien van jou als geheel: lichaam, geest en onze omgeving werken samen als het mycelium van grote bomen. Niet om ons te belasten of ons leven moeilijker te maken, maar om ons specifiek te laten zien wat er nodig is om op dat moment zo goed mogelijk te leven. Denk er eens over na: wat vertelde je hoofdpijn je laatst? Dat je te hard hebt gewerkt? Dat je op je grenzen zat? Wat het ook is, je lichaam is een deel van jou - het ervaart het leven.
Door ons meer bewust te worden van ons belichaamde zelf, kunnen we beter in contact komen met onze grootste behoeften. Om met meer vrijheid en een groter gevoel van richting te leven.
Ervaringsgericht & relationeel.
We nemen de wereld waar door middel van onze ervaringen. Onze keuzes en relaties vloeien hieruit voort. Wanneer we moeite hebben om een pad te kiezen, duidt dit vaak op onopgeloste kwesties uit het verleden.
Dit ‘vastzitten’ beïnvloedt onze relaties en legt onafgemaakte zaken bloot. Een gebrek aan steun of erkenning kan ons herstel hebben belemmerd. De pijn waarvoor we willen vluchten, leert ons om onze ervaringen te verwerken, steun terug te vinden en een nieuwe realiteit te creëren, waardoor verhalen uit het verleden vervagen en hun greep op ons leven verliezen.
Door levenservaringen te delen, worden ze gemakkelijker te herkennen. Ervaringen uit het verleden die ons belemmeren om ons beste leven te leiden, kunnen naar de achtergrond verdwijnen. En de wetenschap dat je bij nieuwe ervaringen steun kunt krijgen, helpt je om richting te bepalen.
Existentialisme & fenomenologie.
In therapie richt ik me op het begrijpen van iemands leven vanuit hun perspectief. We onderzoeken samen ervaringen en gevoelens. Wanneer we in het moment blijven, komen er vaak diepere gedachten over leven en dood naar boven – gedachten die we normaal gesproken niet uiten.
Dit diepere begrip brengt rust en een bredere kijk, waarbij tijd minder belangrijk lijkt. Het maakt het mogelijk om echt contact te maken met anderen zonder iets te willen veranderen of iets te willen zijn – gewoon aanwezig zijn met wat er is.
Hoe vaak creëren we ruimte om belangrijke levensonderwerpen te bespreken? Ik geloof in het maken van tijd voor die gesprekken.
Menselijke relaties en onze omgeving.
Ik denk niet dat onze ervaringen of psychische problemen los kunnen worden gezien van de wereld waarin we leven.
Alles wat we doen, doen we in relatie tot anderen om ons heen. Zelfs als je jezelf isoleert, heeft dat altijd een relationele reden, ook al lijkt dat op het eerste gezicht misschien niet zo.
Ik ben ervan overtuigd dat geestelijke gezondheid een maatschappelijk probleem is en dat we als samenleving veel meer kunnen doen om contact met elkaar te maken, te onderhouden en te herstellen. De sterke stijging van de wachtlijsten voor geestelijke gezondheidszorg is volgens mij een teken van een postkapitalistische, individualistische wereld. Het aantal mensen dat lijdt, neemt sterk toe. Ik denk dat dat logisch is, maar niet per se te accepteren of enkelvoudig op te lossen door alleen maar therapie. Ik geloof ook sterk in het wederopbouwen van de menselijke relatie en het organiseren van gemeenschappelijkheid.
Wat er uitziet als een probleem of een kwestie, is in feite functioneel gedrag in een uitdagende situatie.
Geen tips & trucs: bewustzijn is de sleutel.
Ik begrijp het als iemand binnenkomt met een grote behoefte aan duidelijkheid, grip, structuur of misschien zelfs een duidelijke oplossing in drie stappen. Echt, ik bevind me af en toe ook in die situatie.
Maar dan realiseer ik me dat ik eerst met het probleem moet blijven zitten voordat ik verder kan. Omdat er belangrijke informatie verloren is gegaan door drukte, tijdgebrek of gebrek aan aandacht. Wat het ook is, het is hier, nu, dus laten we er zo goed mogelijk naar luisteren.
Want: waar je je tegen verzet, zal blijven aandringen tot het wordt aangekeken.
Als je echt geraakt bent door een trieste film, zal de brok in je keel niet verdwijnen als je hem wegduwt. Je behoefte om te huilen zal alleen maar groter en groter worden, totdat je het niet meer kunt bedwingen.
Dus wat als we samen een manier vinden om “het” te laten gebeuren zonder dat het je overweldigt?
De vrijheid en de herstellende ervaring komt vaak voorbij het punt waar je normaal uit overweldiging afhaakt.
Door de overweldiging serieus te nemen in steunend contact, kunnen we tot de kern komen en gaat ademen weer beter.
Allesomvattend.
Ik zie mensen met allerlei verschillende achtergronden, beroepen, vaardigheden, neurologische afwijkingen, leeftijden, geslachten en seksuele geaardheden.
Vooral in deze donkere tijden van extreemrechtse bewegingen wil ik benadrukken dat ik menselijk zal blijven en zal blijven groeien en leren over alle systemen waar ik deel van uitmaak.
Ik werk graag vanuit intersectionaliteit, vanuit het begrip van de veelheid aan identiteiten die we hebben. Ik denk ook dat sommige oude therapiemethoden achterhaald en eurocentrisch zijn.
Mijn antwoord op iemands lijden is dus niet altijd therapie. Het gaat om menselijke relaties, om begrip voor ons lichaam, om begrip voor onze voorouders, om het koesteren van de natuur en, nog belangrijker, om het opbouwen van gemeenschappen met nederigheid.